Dag Java, Hallo Bali

Woensdag 1 augustus

We hebben onze eerste nacht in Kalibaru gehad, een oude koloniale verblijfplaats, erg mooi weer. We hebben een zwembad aan een beekje en daarachter groen, heel veel groen! Eindelijk echt prachtig natuur, wat Indonesië natuurlijk ook heel veel heeft, maar we hebben het tot nu toe nog niet echt gezien. Gisteravond heeft het ook heel hard geregend, het is niet voor niks zo groen. We hebben een optionele tour vanmorgen, een plantage en kruidentour. Het is zo grappig als Eka begint over een dag die vrij gepland staat voor ons, want we weten dat er bijna altijd een “But” en een giechel achteraan komt, zo grappig! Ik zal een foto van haar plaatsen met haar big smile, die maakt iedereen aan het glinlachen. Het is dichtbij en bijna de hele groep gaat met de tour mee. We krijgen echte punthoeden op en een Indische vrouw legt in het Nederlands uit wat voor een gewassen er hier allemaal groeien en waarvoor ze dienen. Het is zo grappig dat Nederlands! Na alle uitleg gaan we de kruidentuin in, een behoorlijke grote. We zien hoe nootmuskaat groeit, maar ook oa vanille, koffie en kruidnagel en waar rubber gewonnen wordt, een leerzame wandeling. De kinderen hebben veel lol met elkaar, maar ook zij hebben echt iets opgepikt en geleerd. Dan wandelen we door de rijstvelden, het is werkelijk prachtig, naar een overdekte ruimte waar de lunch op ons staat te wachten. Maar eerst worden we door de plaatselijke jeugd getrakteerd op een dans, eerst een paar meisjes en daarna een paar jongetjes. Het is te schattig, die kleine onschuldige bekkies die ons aankijken. Daarna moeten we natuurlijk meedoen en leren een dansje met z’n allen. De kinderen versieren ons met allerlei gevlochten versiersels van riet, de één speciaal voor vrouwen, de ander voor de mannen en alle vrouwen krijgen een roset in het haar gestoken. Het eten is ook weer heerlijk en er wordt echt heerlijke koffie bij geschonken, want dat is iets wat we hier regelmatig missen. Natuurlijk kunnen we souvenirs kopen en dat wordt ook zeker gedaan, vooral door de jeugd. Leo koopt speciale koffiebonen, Kopi Luak, als je niet weet wat dat is, google het maar en bedenk of je een kopje ervan wilt! We worden weggebracht en uitgezwaaid door de kinderen en gaan richting hotel. Onderweg maken we een stop bij een klein supermarktje en ik ben er snel uitgekeken, heb niks nodig. Nee, dan ga ik liever naar buiten en kijk naar alles wat er op straat gebeurt en te zien is. Ik sta wat te genieten als er weer gevraagd wordt of ik op de foto wil met iemand, dat is toch wel erg bijzonder, dat deze mensen dit willen. Eka legt uit dat de Indonesiërs ons toch wel erg mooi vinden (Ja, zelfs mij) en met ons willen pronken op social media, heel bijzonder. Eenmaal terug in het hotel, trekken alle kinderen meteen hun zwemspullen aan en gaan naar het zwembad, waar ze gemiddeld 2 en een half uur in liggen, ze lummelen de hele tijd. Je kunt daar ook gemasseerd worden, wat velen graag willen, heerlijk in de buitenlucht, langs het beekje, hoe mooier kan het zijn. Romy en ik laten ons ook masseren en worden 50 minuten heerlijk onder handen genomen. 

Donderdag 2 augustus

Vandaag nemen we afscheid van het mooie Java, op naar Bali! Velen vinden het heerlijk om richting zon, zee en strand te gaan, maar ik ben wel een beetje weemoedig. Ik heb Java in mijn hart gesloten met zijn prachtige mensen, hun culturen en geloven die zo mooi naast elkaar leven en natuurlijk alle mooie en heerlijke geuren. We worden door het personeel van het hotel uitgezwaaid en rijden richting veerboot. Onderweg neem ik bewust afscheid van dit eiland en blijf naar buiten kijken en staren, ik weiger in slaap te vallen, want ik wil zo veel mogelijk zien. Het zijn weer veel winkeltjes die van alles verkopen met af en toe een rijstveld tussendoor. Bij de haven aangekomen kunnen we meteen de boot oprijden en stappen we het dek op. Bali is heel goed te zien, het is niet heel ver weg. De zee is wat onrustig en we deinen op en neer naar Bali, het duurt langer dan we dachten. Op Bali moeten we nog ruim een uur rijden om bij Lovina te komen, onze volgende stop. Het is hier meteen anders dan Java, veel rustiger en meer natuur. Eenmaal in het Hotel krijgen we onze kamers toegewezen en wij moeten helemaal tot bijna aan het strand lopen. We horen al enthousiaste kreten van Tara en gaan dan ook bij ons binnen en zijn zeer aangenaam verrast. Het ziet er erg mooi uit en als we door lopen naar achteren zien we een badkamer, maar zonder wc en douche. Dat klopt niet en we schuiven een andere deur open en zien dat onze wc en douche gewoon buiten zijn en als klap op de vuurpijl ook nog een prachtig bad. De douche is wel het mooist, grote kiezels met een stortdouche erboven. Als we het de rest vertellen, wil iedereen komen kijken, zelfs Eka kende deze kamer niet. En zodra je buiten op de veranda (Ja, zo één die ik altijd al geweldig vond) komt, kijk je zo naar de zee. Nou, dit kunnen we nog wel even uithouden! Er is ook een zwembad en natuurlijk gaat er meteen gezwommen worden en liggen de vrouwen in de zon, want die schijnt volop. Eten in het restaurant en ‘s avonds nog heerlijk met z’n allen wat gedronken bij het zwembad, wat wil een mens nog meer!