Op naar Marrakech

15 augustus 2019 - Marrakesh, Marokko

Vandaag, maandag 12 augustus, is het offerfeest voor de moslims, het feest waarop de schapen, geiten en soms ook koeien hier geofferd worden. We hebben de afgelopen dagen veel geleerd over het offerfeest en ook markten vol met schapen en geiten gezien, dan wisten wij wel wat daarmee ging gebeuren. De één vindt het zielig, de ander iets minder (moi). Het is echt een familiefeest en Abdul kan hier niet aan meedoen, hij zit met ons (in zijn maag). Abdul de tweede, de chauffeur, heeft zijn familie in Marrakech wonen en laten wij daar nou toevallig vandaag naar toe gaan. Abdul vraagt ons of het goed is om om 8 uur te vertrekken, zodat Abdul (de 2de) bij zijn familie kan zijn. En dat vinden wij natuurlijk geen probleem, hoewel de kinderen het wel erg vroeg vinden! Abdul is erg belangrijk voor zijn familie bij dit feest, hij moet namelijk het schaap slachten. Zo gezegd, zo gedaan, iedereen zat om 8u in de bus. Abdul de 2de liet er geen gras over groeien, hij scheurde meteen weg. Onderweg zag je heel veel mannen in het wit langs de weg lopen, ze moeten  eerst bidden in de moskee, maar zoals wij zagen zitten er ook hele groepen buiten, vaak op een berg. Daarna komen hele families bij elkaar om het schaap te slachten en klaar te maken. We rijden meteen het hoge Atlas gebergte in, het zou een rit van 5u zijn, oa over de hoogste pas van het land. De rit slingerde door de bergen, we gingen van laag (naast een rivier) naar erg hoog over slingerende wegen. De chauffeur drukte flink zijn pedaal in en dat kon ook, want er was bijna geen verkeer op de weg. Iedereen zat bij zijn familie natuurlijk. Het was een mooie, maar pittige rit, enkelen waren flink misselijk. Gelukkig stopte hij één keertje voor koffie, maar daarna weer flink het gas erop. We hebben er krap 4 uur over gedaan, erg dubieus! Maar Abdul was blij met ons, hij bedankte ons, gooide zowat de koffers eruit en scheurde weg, tot woensdag! Nadat de spullen op de kamer gezet waren, gingen we lopen, op zoek naar eten. Maar het is offerfeest en net als bij kerst, zijn er veel zaken dicht. Gelukkig hielp een hele aardige Marokkaan ons aan een Italiaan, Mamma Mia, grappig hé! We zitten net buiten de Medina en met een deel van de groep besloten we richting de paleizen te lopen. Ai, dat was best een eindje en aangezien het inmiddels 36 graden is, ook een warm ritje. We kwamen tot de grote moskee in de Medina en toen was het voor enkelen op, te warm! En deel ging terug naar het hotel, maar wij niet natuurlijk, wij wilden naar het beroemde plein, de Djemaa el-fna! Met z'n zessen overgebleven lukte het ons hem te vinden en we pakten een terras, even bijtanken. Het was rustig op het plein, veel rustiger dan we hadden verwacht, maar dat komt door het offerfeest! In de Souk is al helemaal niks te beleven, ongelooflijk. Leo en ik zijn hier (met enkele vaag bekenden 😉) in 2014 geweest en toen was het een prachtige chaos hier. Er is toch nog wat leven op het plein, dus we genieten even met z'n zessen. De weg naar het hotel is moordend, zweten, zweten en nog eens zweten. Onderweg nog een ijsje eten, maar ik neem een grote fles water, jeetje, wat kan dat lekker zijn! En wat kan een douche en airco daarna dan ook lekker zijn! We eten bij een hotel/restaurant even verderop, want velen uit de groep zijn de tajine en couscous helemaal zat, hier kan je ook iets anders krijgen. Velen zijn ook stomverbaasd als Leo weer tajine neemt. 

Op dinsdag hebben we een dag voor onszelf, wel even lekker! Wij gaan lekker met z'n vieren op pad. Eerst shoppen in het nieuwe gedeelte, waar ook Starbucks, H&M en Zara zitten. Ik kan daar moeilijk tegen, rustig shoppen bij grote bekende zaken, terwijl er nog zoveel moois en bijzonders is. Maar ik ben niet alleen, dus netjes sjok ik er achteraan. We lopen richting Medina als we besluiten toch de "hop on hop of bus " te nemen, even in een sneller tempo alles zien en ook belangrijk, in de schaduw zitten. Het is namelijk al behoorlijk warm geworden, het zweet zit alweer overal! Het wordt vandaag ook 38 gr. hier. We genieten van de omgeving en besluiten bij nummer 14 uit te stappen, vlakbij een paleis. We lopen de Medina in een gaan eerst bij een tentje wat eten als Leo ineens ziet dat we aan het pleintje zitten waar we vijf jaar geleden altijd overheen naar ons Riad liepen, we weten meteen dat we er heel dichtbij zitten. We eten weer prima en gaan daarna aan de wandel, eerst natuurlijk richting onze oude slaapplek, de weg daar naartoe was nl zo heftig door een straatje met allerlei slagers en zo. En dat was nu nog precies hetzelfde, hompen vlees die in deze hitte gewoon aan een haak buiten hangen en nog zoveel meer, een compleet andere wereld! Ook Sarah en Remco zijn zeer onder de indruk, die hebben toch wel het één en ander te verwerken de komende weken. We gaan door de straatjes en steegjes richting het bekende plein en het valt op dat er toch heel veel dicht is, vanwege het offerfeest. Het plein is nog wel druk, maar ook binnen de Souk is het erg rustig en veel stalletjes zijn dicht. Alleen de winkeltjes voor de toeristen zijn open, maar zeker drie kwart is gesloten, zijn de verkopers nog een soort tweede kerstdag aan het vieren. Wij vinden het ontzettend jammer, ook omdat we weten hoe bijzonder deze Souk is. Remco en Sarah vinden het gaaf, ze shoppen wat af! Als Sarah iets wilt kopen zeg ik dat ze af niet dingen, maar dat durft ze niet. Vervolgens kijkt ze mij aan en moet ik het doen, Sarah komt niet meer bij van het lachen. Bij de volgende aankoop doet ze mee en bij de laatste aankoop doet ze het bijna zelf, kind van haar moeder. 👍 We worden door een jongen meegenomen naar een speciale markt, maar raken daardoor helemaal de weg kwijt en komen we weer buiten terecht waar het 38 graden was. Na maar ergens een drankje genomen te hebben, zijn we weer terug naar de Souk gegaan en hebben wij, Leo en ik, het één en ander gekocht. Uitgeput van het lopen en het warme weer, hebben we een terras met uitzicht op het plein uit gezocht, wat was dat een goed plan. Onder het genot van wat fris werden we verder gratis vermaakt, wat een reuring! Slangenbezweerders, vrouwen die henna tattoos maken, mannen die dansen en muziek maken, zwervers en  zo veel meer, je raakt niet uitgekeken. Ruzies tot aan bijna vechten toe bij de entertainers, maar ook mensen die zo veel plezier met elkaar hebben, wat ontzettend gaaf. Op een gegeven moment kwam er een vrouw in Burka aanlopen, compleet bedekt. Wij vonden het een vreemd figuur, tot het een verklede naam bleek te zijn. Zijn vrienden die bij het hotel hoorden naast het terras,  hadden ook niks door en  kwamen niet meer bij van het lachen toen hij ineens zijn Burka omhoog trok, zo'n vreemd gezicht. Zijn grap viel in zeer goede aarde. We hebben daar wel anderhalf uur gekeken, heerlijk. Toen op zoek naar een restaurant, we besloten na wat omzwervingen, bij het restaurant van die middag te eten, was prima. We wilden met de taxi terug en het is wel weer duidelijk, ik ben het beste in afdingen. Leo vindt me dan echt een bitch, maar is wel blij met het resultaat! 

Foto’s

5 Reacties

  1. Monique:
    15 augustus 2019
    Wat een bijzondere ervaringen! Nog heel veel plezier de komende dagen.
  2. Jan Heijnen:
    15 augustus 2019
    Schitterend! Ook hier werden we in het "taalhuis" op woensdag nog getrakteerd op koekjes gevuld met rozijnen. Nog fijne dagen! Opa/papa
  3. Anneke:
    15 augustus 2019
    Het plein,de Zara,Starbucks en natuurlijk de Souk liggen ook nog vers in mijn geheugen en dat van " onze" collega Carola. Afdingen zijn wij ook goed in geworden daar. Oefening baart kunst Sarah. Nog veel plezier. En voor Leo eet smakelijk.
  4. Leontine:
    15 augustus 2019
    Ik geniet mee met jullie! Geweldig zo’n reisverslag!
    Veel plezier verder!
    Groetjes Leontine
  5. Michiel:
    15 augustus 2019
    "Vage bekenden" 🤔😂😂😂😂...heerlijk herkenbaar! Wij hadden gelukkig de hitte niet.